18/5/09

Un mar de bágoas por Mario Benedetti


Morreu o poeta do amor, o escritor da nostalxia e do compromiso, o autor que coa súa pluma nos fixo ver a todos que o Sur tamén existe, o home a quen a ditadura non puido dobregar, aínda que si afastar do seu país e romperlle o corazón en pedazos.

Hoxe todos os que amamos a literatura choramos a túa morte, don Mario, pero os teus versos seguirán vivos na nosa memoria e moitos continuarán dando a volta ao mundo grazas ás cancións do teu bo amigo Joan Manuel Serrat, quen un día chos pediu prestados para elevar a túa voz máis aló dos libros. Non obstante, que facer coa dor que nos produce xa a túa ausencia?

LA VIDA ESE PARÉNTESIS

Cuando el no ser queda en suspenso
se abre la vida ese paréntesis
con un vagido universal de hambre

somos hambrientos desde el vamos
y lo seremos hasta el vámonos
después de mucho descubrir
y brevemente amar y acostumbrarnos
a la fallida eternidad

la vida se clausura en vida

la vida ese paréntesis
también se cierra incurre
en un vagido uiniversal
el último

y entonces sólo entonces

el no ser sigue para siempre


Premendo sobre a imaxe superior, atoparedes unha páxina web con toda a información sobre a vida e a obra deste autor universal. Ademais, a través desta outra ligazón poderedes acceder ao catálogo de obras con voz de don Mario Benedetti, incluído na fonoteca da Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes.