30/1/09

It's time to change

Poucos artistas como o cantante colombiano Juanes saben demostrar a súa habilidade para compoñer temas cuxas letras espertan a conciencia social, facendo sempre un chamamento á PAZ e ao derrubamento de todas as fronteiras que interfiran con esta.

Por este motivo, nun día coma hoxe, queremos berrar moi alto unha das frases incluídas na súa canción "Odio por Amor":

"É tempo de mudar na mente de todos o odio por amor!!"

Aínda que, como se adoita dicir, para gustos non hai nada escrito, sinceramente cremos que este é un tema moi fermoso, cunha mensaxe que oxalá algún día deixe de ser unha utopía. Quizais dependa de vós que todo o odio que algúns nos queren contaxiar cara aos demais, finalmente se acabe convertendo en amor. Pero, mentres iso non suceda, sempre poderemos soñar con que chegue a suceder.

Aquí tedes o videoclip da canción coa súa letra. Cantádea.


29/1/09

Gandhi, símbolo da Paz e a Non Violencia

Mahatma Gandhi non gobernou ningún país, pero conseguiu o que ninguén conseguira antes: conduciu a toda unha nación cara á liberdade e foi a esperanza dun pobo, a India. Tras defender os dereitos dos cidadáns de orixe non europea en Sudáfrica, país no que comezara a traballar como avogado, decidiu que os hindús se converteran en cidadáns de segunda clase na súa propia terra e conseguiu facer sublevar a este pobo en contra do réxime do Imperio Británico, mediante a doutrina da non violencia.

Mañá, aniversario da súa morte e aproveitando que todos imos falar da Paz e da Non Violencia, sería unha ocasión inmellorable para visionar de novo (ou por primeira vez os máis novos) a marabillosa película de 1982, gañadora de 9 Oscars, que recrea con todo detalle a vida de Gandhi, as súas ideas e o poder que alcanzou. Unha obra mestra, unha mirada ao corazón e á alma dun home cuxa vitoria cambiou o mundo para sempre.

A continuación tedes o trailer. Aínda que estea en inglés e sexa máis ben longo (a película tampouco é curta), asegúrovos que paga a pena botarlle unha ollada, pois as imaxes son espectaculares.

Que pensan eles?

Quizais xa esteades fartos de escoitar falar de guerras, desas guerras que afectan a persoas que non coñecemos e que viven tan lonxe de nós. Ata pode que creades saber quen ten a culpa de todas esas mortes que día tras día aparecen abrindo os telexornais. Pero, algunha vez vos parastes a pensar o difícil que pode ser para un neno entender por que todo o seu mundo vén abaixo? Seriamos nós capaces de seguir educando aos nosos fillos da forma correcta se estivésemos no medio de tanto horror? Ao final, non acabaría sendo moito máis fácil deixarse levar polo odio e polo resentimento e transmitirllos tamén a eles?

Hoxe, na véspera da conmemoración do Día Internacional da Paz e a Non Violencia, queremos dedicar unha mirada especial a eses "nenos da guerra", e intentar imaxinar que pode pasar polas súas cabezas. Por iso, dende aquí vos invitamos a ler Irmán do Vento, un fermoso libro escrito por Manuel Lourenzo e editado por Xerais.



O protagonista de Irmán do Vento é Khaled, un mozo dunha apartada aldea de Iraq que leva unha vida normal coa súa familia e amigos ata que comeza a guerra. O libro é a crónica da destrución inexorable de todo o que é Khaled e do que soña ser. Trátase dunha novela de aventuras na que o autor utiliza dous narradores: un que introduce a acción e outro o propio protagonista, que contan o que lle sucede ao mozo no medio da guerra.
A acción transcorre en dous tempos. No primeiro, un dos narradores dá conta de como o protagonista da historia entra na súa vida e, máis tarde, reencóntrase con el para darlle a súa voz e relatar as condicións de vida do seu pobo en tempos de guerra.
En fin, esta novela reflecte como o sector máis inocente da sociedade, a infancia, vive un conflito bélico e sofre as consecuencias máis duras, sen ser consciente das causas que o provocan nin das circunstancias en que se desenvolve.

28/1/09

Non miremos cara a outro lado

Nunca se debe ser alleo ao sufrimento do próximo, nin pensar que as cousas non van connosco. Se o facemos, quizais algún día nos suceda o que ao protagonista do seguinte poema:

PRIMERO COGIERON...

Primero cogieron a los comunistas,
y yo no dije nada por que yo no era un comunista.
Luego se llevaron a los judíos,
y no dije nada porque yo no era un judío.
Luego vinieron por los obreros,
y no dije nada porque no era ni obrero ni sindicalista.
Luego se metieron con los católicos,
y no dije nada porque yo era protestante.
Y cuando finalmente vinieron por mí,
no quedaba nadie para protestar.

Bertolt Brecht