23/4/08

BIENVENUE à Barro

Chers correspondants de Charleville,

Nous sommes bien contents de vous accueillir encore une année. Nous espérons que ce séjour sera inoubliable pour tous, en ce qui nous concerne, il l'est déjà...

C'est avec une grande impatience que nous vous attendons mercredi après-midi:

Venez vite!!

Les élèves et les professeurs du collège de Barro

Eu leo, Ti les, El/a le ...





(Vía biblioaslagoas)

Día do Libro e dos Dereitos de Autor

O 23 de abril de 1616 falecían Cervantes, Shakespeare e o Inca Garcilaso de la Vega. Tamén nun 23 de abril naceron ou morreron outros escritores eminentes como Maurice Druon, Halldor K. Laxness, Vladimir Nabokov, Josep Pla ou Manuel Mejía Vallejo.

Por este motivo, esta data tan simbólica para a literatura universal foi a elixida pola Conferencia Xeral da UNESCO para render unha homenaxe mundial ao libro e os seus autores, e alentar a todos, en particular aos máis novos, a descubrir o pracer da lectura e respectar a contribución dos creadores ao progreso social e cultural. Por certo, a idea desta celebración partiu de Cataluña, onde este día é tradicional agasallar cunha rosa ao comprador dun libro.

Hoxe máis que nunca os educadores sentimos o desexo compulsivo de animar aos nosos alumnos a que dediquen unha parte do seu tempo libre a ler. Por desgraza, a medida que os nenos se transforman en adolescentes, sobre a maioría deles cae unha especie de meigallo ou maldición que lles fai ver a lectura como algo aburrido e tedioso. Ogallá fósemos capaces de recuperar a aqueles meniños aos que lles encantaba que os seus pais e nais lles contasen un conto antes de ir durmir.

De momento, gustaríanos que dedicásedes uns minutos a ver a seguinte curtametraxe de Pablo Bullejos sobre o fomento da lectura nas Bibliotecas, a cal nos chega vía O Segrel do Penedo e de BESCOLAR.



LA SEGUNDA ESTRELLA

A LA DERECHA


Primeira Parte:




Segunda Parte:



22/4/08

Día da Terra



Desde hai 37 anos, o día 22 de abril celébrase o ignorado e pouco vistoso Día da Terra.

Nunca temos moi claro de que vai todo isto, e tendemos a pensar que é outra ocasión para que os "pesados" dos medio ambientalistas nos fustiguen coas súas preocupacións... Pero, como empezou todo isto?

No ano 1962, o senador norteamericano Gaylord Nelson comeza a facer presión para que o tema medio ambiental forme parte da axenda gobernamental do presidente John Kennedy.

Logo de varios anos de traballo social e político, en 1969 aproveita os ímpetos da airada protesta civil contra a guerra de Vietnam, e convoca a unha gran manifestación popular, onde as persoas de todo o país, especialmente os universitarios, expresan a súa preocupación polo manexo do tema medio ambiental a nivel nacional. Así, o día 22 de abril (equinoccio de primavera no hemisferio norte) de 1970 celebrouse por primeira vez o Día da Terra, sendo máis de 20 millóns de persoas as que responderon á convocatoria.

A presión social tivo os seus froitos, e ese mesmo ano o goberno de Richard Nixon creou a EPA (Axencia de Protección Medio Ambiental), coa misión de protexer o medio ambiente e a saúde pública. No mesmo ano, o congreso norteamericano promulgou a Acta do Aire Limpo, co obxectivo de establecer estándares seguros sobre calidade do aire, emisións e polución contaminante. Tamén en 1970, o senador Nelson fundou a EDN (Rede do Día da Terra), que promove a celebración do día da Terra, coa intención de reflexionar e favorecer o compromiso cívico dos escolares, educar aos cidadáns como consumidores responsables e mobilizar aos medios de comunicación, ás escolas e aos gobernos locais en relación coas accións de protección medio ambiental.

Como vedes, pasaron xa case 40 anos e, por desgraza, parece que os esforzos realizados por todas aquelas persoas están caendo en saco roto. Non somos capaces de comprender que chegará un momento no que xa non haberá volta atrás?




O malo é que moitos se conformarían con ver imaxes como as que acompañan a esta entrada nos libros ou nas enciclopedias. Con todo, non credes que sería moito mellor facer todo o posible para que os vosos fillos puidesen seguir gozando desta Terra?

21/4/08

Tremenda tortura!

De todos/as é sabido que en certos países o sistema xudicial deixa moito que desexar. Afortunadamente, nesta ocasión non temos que falar dunha muller condenada a morrer lapidada por ter un fillo fóra do matrimonio ou dun neno ao que aforcaron por roubar unhas galiñas para que os seus irmáns non morresen coa fame.

Hoxe queremos facervos chegar a través deste blogue a reseña dunha noticia publicada por Quim Monzó no Magazine (suplemento do xornal El Mundo, por se alguén anda despistado/a), a cal fai referencia a unha sentenza moito menos tráxica ditada pola xustiza turca contra dous ladróns que foron sorprendidos cando entraban a roubar nunha casa.

Dado que os delincuentes non actuaron con violencia e colaboraron durante todo o proceso xudicial, condenóuselles a ... pasar 5 meses no cárcere lendo libros durante 3 horas diarias! E o peor é que, para que os prisioneiros non fagan trampas e finxan ler mentres andan aos biosbardos, terán que facer un resumo de cada libro!

Seguro que máis dun/dunha estará pensando: "Pobres presos!; pero, mellor ler e resumir uns cantos libros antes de que che corten a man tal e como impuña a Lei do Talión".

Evidentemente, con isto último tamén nós estamos de acordo, aínda que pensamos que é unha auténtica burrada impor como castigo a lectura de obras literarias. Coa de cousas que poderían axudar a facer dentro da súa comunidade eses dous reos!

Será que en Turquía non necesitan a ninguén que limpe as rúas e os xardíns?

20/4/08

Unha boa camiñada

Todos os anos, o I.E.S. de Barro organiza algunha actividade de sendeirismo ou marcha na que participan conxuntamente o profesorado e o alumnado.

Normalmente, estes paseíños tiñan lugar ao final do terceiro trimestre (ao chegar o "calorciño"). Con todo, dado que en vésperas das vacacións de Semana Santa tivemos un tempo case estival, pareceu que sería boa idea preparar unha destas excursións, así que os/as nosos/as profes todoterreo, Kika, Maite, Leo, Susana e David, se calzaron as súas botas e levaron aos/ás rapaces/rapazas de 1º e 2º ESO ata o encoro do Pontillón en Berducido. Todos chegaron un pouquiño cansos, (pois o das costas custa), pero o pasaron moi ben.

Aquí tedes unhas cantas fotos tomadas ese día.