Unha vez máis, queremos deixar constancia do orgullosos/as que estamos dos/as nosos/as rapaces/rapazas. Non é que ningún/ningunha deles/as sexa un/unha firme candidato/a ao Premio Nobel polos seus coñecementos académicos, pero día a día durante catro anos nos viñeron demostrando que si posúen outra calidade non menos importante: son unhas excelentes persoas.
Quizais, ao se tratar dun grupo tan reducido, lles tomamos máis afecto do habitual; o certo é que os/as imos botar moito de menos.
Como somos un centro modesto, nós non poderemos repetir a famosa frase cinematográfica de "Sempre nos quedará París", aínda que si poderemos lembrar os bos momentos vividos xunto a eles/as no Balneario de Mondariz durante a excursión que o grupo realizou a finais de curso.
Así, cando os/as profes sintamos morriña deses/as alumnos/as que xa non están (ogallá en setembro todos vos podades marchar co título debaixo do brazo!), visitaremos o blogue para ver as fotografías tomadas durante eses días.
No hay comentarios:
Publicar un comentario